به گزارش خبرنگار کتاب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نخستین تصحیح و ترجمه از کتاب «کلیله و دمنه» به قلم مجتبی مینوی بر اساس متن نصرالله منشی چند دهه پیش منتشر شد.
مرعشی‌پور می‌گوید: این ترجمه گویا نبود و پر از الفاظ عربی است که برای مخاطب فارسی خواندن آن دشوار است؛ همچنین ضرورت داشت بر اساس ترجمه‌ی «کلیله و دمنه»ی ابن مقفع از زبان پهلوی به عربی، این کتاب به فارسی ترجمه شود، برای همین دست به کار ترجمه‌ی آن شدم و بعد از یک سال و نیم کار کردن ترجمه‌ی این اثر به انجام رسید.
او توضیح داد؛ کتاب «کلیله و دمنه» متنی از دوره‌ی ایران باستان است که با حمله‌ی اعراب نزدیک بود این کتاب هم مانند بی‌شمار آثار دوره‌ی ایران باستان و همچین متن‌های پهلوی نابود شود؛ اما ابن مقفع آن را به عربی ترجمه می‌کند و از گزند نابودی کامل در امان می‌ماند. متن نصرالله منشی یک نوع برداشت آزاد از «کلیله و دمنه» است و در آن روایت‌ها و احادیثی هم آورده است؛ در حالی که این متن برای دوران پیش اسلام است و این بخش‌ها اضافات نصرالله منشی است. در حالی که در نسخه‌ی ابن مقفع این مسائل نیست. من بر اساس نسخه‌ی قدیمی که از ترجمه‌ی ابن مقفع در مصر یافتم، این کتاب را به فارسی ترجمه کردم.
«کلیله و دمنه» کتابی است از اصل هندی که در دوران ساسانی به فارسی پهلوی ترجمه شد. «کلیله و دمنه» کتابی پندآمیز است که در آن حکایت‌های گوناگون بیش‌تر از زبان حیوانات نقل شده است. بخش زیادی از دو کتاب به دو شغال با نام‌های «کلیله» و «دمنه» اختصاص دارد.
مجتبی مینوی درباره این کتاب می‌گوید: کتاب «کلیله و دمنه» از جمله آن مجموعه‌های دانش و حکمت است که مردمان خردمند قدیم گرد آوردند و به هرگونه زبان نوشتند و از برای فرزندان خویش به میراث گذاشتند و در اعصار و قرون متمادی گرامی می‌داشتند، می‌خواندند و از آن حکمت عملی و آداب زندگی و زبان می‌آموختند.
